harcmistrz Mieczysław Bem - Patron Hufca
Mieczysław Bem – (urodzony w 1894 roku w Płocku – zmarł w maju 1926 roku w Warszawie)
Syn Kazimierza i Kazimiery z domu Wołowskiej. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Jeszcze jako młody człowiek podjął się tworzenia skautingu na terenie Królestwa Polskiego (1910). Działał w bardzo trudnym okresie istnienia harcerstwa polskiego. Szykował organizujących się w Płocku młodych ludzi do odzyskania niepodległości.
W 1914 roku wielką popularnością między płockimi skautami cieszyły się niepodległościowe hasła głoszone przez Józefa Piłsudskiego. Wtedy to prawdopodobnie wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Przez pierwszy okres I Wojny Światowej M. Bem niósł samarytańską pomoc w szpitalu. Po wkroczeniu do Płocka Niemców, M. Bem był wielokrotnie oskarżany o przynależność do organizacji spiskowych. Jego drogi na krótko splotły się z losami Władysława Broniewskiego. Trwało to do czasu aż Wł. Broniewski wstąpił do Legionów Piłsudskiego (w 1915 roku). Po 1 września 1916 roku M. Bem zaczął organizować w Płocku pierwsza drużynę harcerską im. Szimona Mokerta. Polityka nowego okupanta sprzyjała jawnemu działaniu harcerstwa.
W wieku 22 lat Mieczysławowi umiera matka. Zmuszony do rozpoczęcia pracy zawodowej przeprowadza się do Warszawy. Będąc w Warszawie zaciąga się ochotniczo do tworzącego się na terenie Cytadeli Baonu Harcerskiego. Po rozwiązaniu baonu harcerzy rozparcelowano po pułkach.
W trakcie walk polsko-radzieckich M. Bem odpowiadał za obsługę radiostacji. Po podpisaniu traktatu ryskiego M. Bem został zdemobilizowany. Kiedy w Polsce dochodzi do przewrotu majowego (w 1926 roku), pwd. Mieczysław Bem zgłosił się do służby samarytańskiej. W trakcie pełnienia służby jako sanitariusz wojsk atakujących, ginie trafiony dwukrotnie, wieku 31 lat. Został pochowany na warszawskich Powązkach. Pośmiertnie został awansowany za zasługi wniesione w rozwój harcerstwa.
Informacje z opracowania hm. Wojciecha Przybylskiego pt. “Harcmistrz Mieczysław Bem na tle swojej epoki”.
Plakietka hufca
